Βουβωνοκήλη: Άμεση αποκατάσταση χωρίς ταλαιπωρία

Μια από τις συχνότερες αιτίες εισαγωγής στο χειρουργείο μπορεί χάρη στην εξέλιξη της λαπαροσκοπικής χειρουργικής να αντιμετωπιστεί ενδοσκοπικά με τον πλέον ανώδυνο, αναίμακτο και άμεσο τρόπο.

Ο λόγος για τη βουβωνοκήλη, η οποία αποτελεί τη συνηθέστερη μορφή κήλης και ταλαιπωρεί κάθε χρόνο εκατομμύρια ασθενείς σε όλον τον πλανήτη.

Βουβωνοκήλη ονομάζεται η πρόπτωση μέρους του εντέρου στην περιοχή του δεξιού ή του αριστερού βουβωνικού πόρου και μπορεί να απειλήσει την υγεία του ασθενούς αν αμεληθεί και υποστεί περίσφιξη.

Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος διάτρησης του εντέρου και περιτονίτιδας.

Γι’ αυτό, η βουβωνοκήλη πρέπει να χειρουργείται άμεσα.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια έξαρση στην εμφάνισή της, η οποία συνδέεται με την αντίστοιχη αύξηση των φαινομένων παχυσαρκίας και χρόνιας δυσκοιλιότητας, απόρροια του τρόπου ζωής και των διατροφικών συνηθειών που έχουν επικρατήσει στις δυτικές κοινωνίες.

Ως συνέπεια και με το πέρασμα των χρόνων, η βουβωνοκήλη, εμφανίζεται ολοένα και πιο συχνά σε ηλικίες πολύ μικρότερες των 50 ετών, όταν αυτά πάσχουν από παχυσαρκία.

Ομάδες… υψηλού κινδύνου

Η βουβωνοκήλη εμφανίζεται πολύ συχνότερα σε άνδρες παρά σε γυναίκες, είτε εκ γενετής (συγγενής) είτε στην πορεία της ζωής (επίκτητη). Όταν δεν είναι εκ γενετής, έχει ως βασική αιτία την άσκηση υψηλής ενδοκοιλιακής πίεσης. Ο πιο συνήθης υπαίτιος είναι η παχυσαρκία, ενώ ακολουθούν ο έντονος βήχας, η δυσκοιλιότητα και ειδικά η χρόνια, η βαριά σωματική άσκηση ή εργασία που απαιτεί έντονη σωματική καταπόνηση και η εγκυμοσύνη.

Συμπτώματα

Το συχνότερο σύμπτωμα της βουβωνοκήλης είναι μια διόγκωση στη βουβωνική περιοχή, η οποία τις περισσότερες φορές συνοδεύεται από άλγος. Ο πόνος επιδεινώνεται όταν αυξάνεται η ενδοκοιλιακή πίεση, για παράδειγμα κατά το βήμα, το γέλιο ή τη σωματική άσκηση.

Η διάγνωση της βουβωνοκήλης γίνεται με μια απλή κλινική εξέταση. Σπανιότερα ενδέχεται να γίνει χρήση απεικονιστικών μεθόδων, όπως η υπερηχογραφία και η μαγνητική τομογραφία, κυρίως για να αποκλειστούν άλλες πιθανές αιτίες του πόνου στη βουβωνική περιοχή, όπως συμφύσεις, σκωληκοειδίτιδα, εκκολπωματίτιδα, φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, προστατίτιδα, λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος και άλλες.

Χειρουργική αντιμετώπιση

Ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης της βουβωνοκήλης είναι ο χειρουργικός. Αρχικά χρησιμοποιούνταν οι ανοικτές χειρουργικές μέθοδοι, όμως τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει η λαπαροσκοπική αποκατάσταση της βουβωνοκήλης με τη χρήση ενδοσκοπικών τεχνικών.

Οι τελευταίες προσφέρουν σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι των ανοικτών επεμβάσεων, με κύρια την κατακόρυφη μείωση των υποτροπών που ενίοτε συνοδεύονταν από άκρως επώδυνη μετεγχειρητική πορεία.

Ειδικότερα, η λαπαροσκοπική αποκατάσταση της βουβωνοκήλης έχει τα ακόλουθα πλεονεκτήματα σε σχέση με την ανοικτή μέθοδο:

• Βέλτιστο αισθητικό αποτέλεσμα και μηδαμινή απώλεια αίματος. Κατά την επέμβαση γίνονται μικροτομές λίγων χιλιοστών, οι οποίες μετά από δέκα ημέρες δεν αφήνουν σημάδι ή ουλές.
• Ελάχιστος μετεγχειρητικός πόνος. Δεν προκαλείται βλάβη στους μύες, όπως στο ανοικτό χειρουργείο.
• Μηδαμινά ποσοστά υποτροπής. Όταν η επέμβαση γίνεται από έμπειρο και εξειδικευμένο χειρουργό, το ποσοστό υποτροπής περιορίζεται κάτω του 1%.
• Άμεση επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες. Ο ασθενής λαμβάνει εξιτήριο λίγες ώρες μετά το χειρουργείο και από την επομένη ημέρα επιστρέφει τις καθημερινές του δραστηριότητες.

Η χρήση των ενδοσκοπικών τεχνικών έφερε πραγματική επανάσταση στην αποκατάσταση της βουβωνοκήλης.

Θα πρέπει, ωστόσο, να τονιστεί και η σημασία επιλογής χειρουργού με μεγάλη εμπειρία και υψηλή εξειδίκευση στη λαπαροσκόπηση, προκειμένου να διασφαλιστεί το βέλτιστο αισθητικό αποτέλεσμα και ο ελάχιστος κίνδυνος υποτροπής.